Nu na het vorige bericht [1] zo ongeveer alles in beeld is, ontstaat de vraag hoe te beginnen.
De verteller van de Mahābhārata door Peter Brook[2] zegt in de openingsscène: “Het begin is altijd in nevelen gehuld, ik weet niet hoe te beginnen”.[1]
Chaos in Orion[3]
“Begin bij jezelf”, krijgt de verteller als advies.
Laten jij en ik beginnen bij het begin – bij jouw geboorte.
Eerst zal ik jou teleurstellen. Dit boek begint niet op jouw geboortedatum waarop jij volgens de burgerlijke stand de baarmoeder hebt verlaten. Ook nemen wij niet als startpunt het tijdstip van jouw conceptie negen maanden eerder. In China en Vietnam ben jij bij het verlaten van de baarmoeder al één jaar oud[4]. Tijdens deze negen maanden in de baarmoeder heb jij ongeveer de hele evolutie doorlopen. Daarna ben jij ontwikkeld van zuigeling, baby, peuter, kleuter, kind, jongeling tot volwassene. Maar deze reis vanaf jouw conceptie tot nu heeft jou nog steeds niet gemaakt tot wie jij bent.
Jouw geboorte ligt bij het begin van alles. Daar begint onze zoektocht naar “Wie ben jij”. Na jouw geboorte is een reis met vele stadia begonnen naar het “hier en nu”. Wij gaan op zoek naar de weg van deze reis die jou vormt tot wat jij bent. Deze zoektocht – met 19 aanlegplaatsen – zal een thuiskeer zijn. Odysseus deed tien jaren over zijn reis van Troje naar huis[5]. Wij doen heel wat langer over onze Odyssee: onze tocht voert van het begin tot nu. Aan het einde zullen wij terugkijken op onze reis. Dan zien wij dat alles in een zucht is volbracht.
In het volgende bericht meer over de 19 aanlegplaatsen.
[1] Zie ook vorig bericht “Voor wie schrijf ik “Wie ben jij”” onder http://wp.me/p1oJh7-3M
[2] DVD Peter Brook, http://nl.wikipedia.org/wiki/Mahabharata – Het ultieme verhaal
[3] Bron: http://www.jpl.nasa.gov/
[4] Zie: Thich Nhat Hahn, Vorm is leegte, leegte is vorm. Rotterdam: Asoka, 2007 – Pagina 30
Wie ben jij 